 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
| Encyklopedia |
Forma kołnierza chroniącego szyję, a czasem i część twarzy, wykonanego z plecionki kolczej i mocowanego do dolnej krawędzi hełmu.
Pojawił się w wyniku zredukowania kaptura kolczego, na który pierwotnie nakładano hełm. W XIII w. ochrona głowy rycerza składała się zazwyczaj właśnie z kaptura kolczego, zakładanej nań (lub mocowanej do niego) płytkiej łebki, na tej konsturkcji dopiero umieszczano hełm wielki. Mimo niewątpliwej ochrony, takie opancerzenie głowy musiało być bardzo ciężkie i mało funkcjonalne. Dość szybko zatem na polu walki pojawiła się sama łebka z kapturem, szybko ulegająca wzmocnieniu i pogłębieniu, co właśnie spowodowało redukcję kaptura kolczego do czepca.
Początkowo był nitowany do hełmu, później zastosowano tulejkowe zaczepy. Brzeg czepca był obszyty skórą z powycinanymi otworami - w otwory te wchodziły zaczepy hełmu, przez które z kolei przeciągano rzemień (rysunek poniżej). Taki typ mocowania czepca występuje właśnie w basinetach i wywodzących się z nich przyłbicach starszego typu. W młodszych przyłbicach powrócono do nitowania czepca, później został on zastąpiony przez stalowy obojczyk.
We wczesnych łebkach fragmenty plecionki kolczej z czepca często pełniły rolę prostych zasłon chroniących twarz - tak jak to przedstawiono na rysunku poniżej (bywały też odseparowane prostokątne kawałki kolczugi mocowane drucianymi szpilami po bokach do czepca i zasłaniające częściowo twarz). Przez zastąpienie trójkątnego paska kolczugi z rysunku poniżej, trójkątną blaszką uzyskano pierwszy typ zasłony - zasłonę nanośnikową. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
